Aleksandra Piotrowska, Telewizja Kopernik: Naszą rozmowę powinnam właściwie zacząć od gratulacji, został pan bowiem laureatem Honorowego Odznaczenia „Zasłużony Lekarz Warmii i Mazur”. Jakie emocje towarzyszą odbieraniu takiego wyróżnienia?
Lek. wet. Janusz Dzisko, Warmińsko-Mazurski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, dyrektor WSSE w Olsztynie: Jest to dla mnie szczególnie cenne wyróżnienie, dlatego że przyznawane przez korporację lekarską, do której ja nie należę, a więc to dla mnie ogromny zaszczyt i honor, że moja praca została doceniona przez środowisko lekarskie właśnie w ten sposób, że otrzymałem to wyróżnienie.
Odznaczenie to przyznawane jest za zasługi dla środowiska medycznego oraz za owocną współpracę. Jak ta współpraca z Warmińsko-Mazurską Izbą Lekarską przebiegała?
Charakter pracy, którą ja wykonuję pełniąc funkcję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, to jest charakter pracy, który jest nierozerwalnie związany ze środowiskiem medycznym. My dbamy o zdrowie i życie naszych mieszkańców, działamy na zasadzie głównie profilaktyki i współpraca ze środowiskiem lekarskim jest tu nieodzowna i bez tej współpracy praktycznie nie moglibyśmy osiągnąć wielu celi, które sobie postawiliśmy, a więc kontakt z lekarzami, pielęgniarkami, ale głównie z lekarzami jest dla nas nieodzowny i ta współpraca odbywa się na wielu płaszczyznach. To nie jest tylko kwestia wspólnych działań, np. w szpitalach, ale w szeroko rozumianym zdrowiu publicznym, w którym lekarze odgrywają zasadniczą rolę.
Czy w obliczu tej trudnej, pandemicznej sytuacji, jaką mamy w tym momencie, pojawiły się jakieś wspólne działania, wspólne projekty?
W dobie pandemii COVID-19 my współpracujemy w systemie ciągłym, ponieważ lekarze są na pierwszej linii frontu, my z kolei zajmujemy się całym nadzorem epidemiologicznym, a więc staramy się wyśledzić wszystkie kontakty i ograniczyć liczbę zakażeń, także tutaj współpraca w tym zakresie jest, według mnie, pełna, tym bardziej, że początki tej naszej pandemii to był moment, kiedy było jeszcze wiele rzeczy niewiadomych. My wspólnie konsultowaliśmy wiele rzeczy: jak postępować z pacjentem, w jaki sposób badać tego pacjenta, co znaczą wyniki badań – antygenowe, czy też PCR, a tutaj wielokrotnie dyskutowaliśmy w tej kwestii, ale również w formie np. konferencji dzieliliśmy się swoimi doświadczeniami, bo doświadczenia środowiska medycznego, zwłaszcza szpitalnego były nieodzowne do realizacji naszej pracy i mam nieodparte wrażenie również, że wiele ustaleń poczynionych przez Państwową Inspekcję zostało wykorzystanych właśnie przez lekarzy, którzy zajmowali się bezpośrednio pacjentami.
Dziękuję za rozmowę.
